میز اسنوکر مدل رایلی

قوانین بازی بیلیارد

قوانین حاکم بر بازی بیلیارد از حدود سال ۱۷۷۰ تا ۱۹۲۰ همان قوانین حاکم بر بازی بیلیارد در انگلستان بود.

این بازی بر روی یک میز بزرگ به شکل مکعب مستطیل با سه توپ و شش حفره انجام می‌شد.

در قرن ۱۸ اندازه استاندارد میز‌ها دو به یک، یعنی طول دو متر و عرض یک متر بود. قبل از این ابعاد استانداردی برای ساختن میز وجود نداشت.

اصول بازی بیلیارد انگلیسی به واسطه بازی اسنوکر که یک بازی پیچیده، رنگارنگ و مرکب از جنبه‌های دفاعی و تهاجمی بود، ادامه پیدا کرد با این تفاوت که در بازی اسنوکر از ۲۲ توپ و در بازی بیلیارد انگلیسی از ۳ توپ استفاده می‌شد.

اشتیاقی که انگلیسی‌ها به بازی اسنوکر داشتند همانند اشتیاق آمریکایی‌ها به بازی بیسبال بود.

به خاطر این اشتیاق، شما می‌توانید هر روز شاهد رقابتی در بازی اسنوکر در انگلیس باشید.

آمریکایی‌ها سال هاست در این رشته فعال هستند و اینکه چطور بازی بیلیارد به آمریکا آورده شده کاملا مشخص نیست.

روایت‌ها نشان می‌دهد که این بازی در سال ۱۵۸۰ توسط یک شخص اسپانیایی به خیابان آگوستین آورده شده است، اما تحقیقات به عمل آمده نشان می‌دهد که در سال ۱۵۸۰ هیچ اثری از این بازی وجود نداشته و بیشتر احتمال می‌رود که این بازی توسط مهاجران انگلیسی و هندی به آمریکا وارد شده باشد.

در سال ۱۷۰۰ تعدادی از قفسه سازان آمریکایی تصمیم گرفتند میز‌هایی هر چند کوچک برای بازی بیلیارد بسازند.

با وجود این بازی بیلیارد در سرتاسر کشور‌های مستعمره گسترش پیدا کرد. مشهورترین آن‌ها بسفورد، مکانی در نیویورک بود که به دلالان سهام اختصاص داده شده بود.

بازی بیلیارد آمریکایی تا سال ۱۸۷۰ همان بازی بیلیارد ۴ توپه بود که معمولا بر روی یک میز بزرگ ۱۱ یا ۱۲ فوتی با چهار حفره و چهار توپ که ۲ توپ آن سفید و ۲ توپ دیگر قرمز بودند انجام می‌شد.